Z logopedą za pan brat

image_pdfimage_print
  • Ćwiczenia usprawniające wargi:
    • Balonik – nadymanie policzków, usta ściągnięte (dla urozmaicenia bawimy się w baloniki, które pękają przekłute palcami ).
    • Całuski – usta układamy w „ciup” i cmokamy posyłając do siebie buziaki.
    • Niejadek – usta wciągamy w głąb jamy ustnej.
    • Zmęczony konik – parskanie wargami.
    • Podwieczorek pieska – chwytanie ustami drobnych cukierków, chrupek, kawałków skórki chleba, itp.
    • Kto silniejszy? – napinanie warg w pozycji rozciągniętej. Dwie osoby siedzące naprzeciw siebie trzymają ustami kartkę papieru i każdy ciągnie w swoją stronę. Uwaga – dajmy dziecku szansę wygrania zawodów.
    • Rybka – powolne otwieranie i zamykanie warg tworzących kształt koła, zęby „zamknięte”
    • Świnka – wysuwanie obu warg do przodu, udając ryjek świnki.
    • Wąsy – wysuwanie warg jak przy wymawianiu u, położenie na górnej wardze słomki lub ołówka i próby jak najdłuższego utrzymania.
    • Drzwi do domu – buzia to domek krasnoludka, a wargi to drzwi do domku. Pokaż jak wargi ściągnięte do przodu, otwierają się i zamykają.
    • Straż pożarna – wyraźne wymawianie samogłosek w parach: e o, i u, a u
    • Suszarka – utrzymywanie przy pomocy warg słomki, wciąganie powietrza nosem, wydychanie przez słomkę na dłoń (odczuwanie ciepłego powietrza).
    • Pojazdy – naśladowanie poprzez wibrację warg warkotu motoru, helikoptera.itp.

    Ćwiczenia usprawniające język (pionizacja):

    • Dotykamy palcem lub zimną łyżeczką podniebienia tuż za górnymi zębami, nazywając je zaczarowanym miejscem parkingiem itp.. w którym język (krasnoludek, samochód) powinien przebywać, gdy mamy zamkniętą buzię.
    • Przytrzymywanie czubkiem języka przy podniebieniu rodzynek, pastylek pudrowych, cukierków halls (z wgłębieniem w środku) itp.
    • Zlizywanie nutelli, mleka w proszku itp. z podniebienia przy szeroko otwartych ustach.
    • Konik jedzie na przejażdżkę – naśladowanie konika stukając czubkiem języka o podniebienie, wydając przy tym charakterystyczny odgłos kląskania.
    • Winda – otwórz szeroko buzię, poruszaj językiem tak, jakby był windą – raz do góry, raz do dołu.
    • Karuzela – dzieci bardzo lubiš kręcić się w koło, twój język także. Włóż język między wargi a dziąsła i zakręć nim raz w prawą, raz w lewą stronę.
    • Chomik – wypycha policzki jedzeniem, a ty pokaż jak można wypchnąć policzki językiem, raz z prawej raz z lewej strony.
    • Malarz – maluje sufit dużym pędzlem. Pomaluj pędzlem (językiem) swoje podniebienie, zaczynając od zębów w stronę gardła.
    • Młotek – wbijamy gwoździe w ścianę. Spróbuj zamienić język w młotek i uderzaj o dziąsła tuż za górnymi zębami, naśladując wbijanie gwoździa.
    • Żyrafa – ma długą szyję, wyciąga mocno szyję do góry. Otwórz szeroko usta i spróbuj wyciągnąć język do góry, najdalej jak potrafisz.
    • Słoń – ma długą trąbę i potrafi nią wszędzie dosięgnąć. Ciekawe czy potrafisz dosięgnąć językiem do ostatniego zęba na górze i na dole, z prawej i lewej strony.

    Ćwiczenia żuchwy

    • Zamykanie i otwieranie domku – szerokie otwieranie ust, jak przy wymawianiu głoski a, zęby są widoczne dzięki rozchylonym wargom.
    • Grzebień – wysuwnie żuchwy, zakładanie i poruszanie dolnymi zębami po górnej wardze. Cofanie żuchwy, zakładanie i poruszanie górnymi zębami po dolnej wardze i brodzie.
    • Krowa – naśladowanie przeżuwania.
    • Guma do żucia – żucie gumy lub naśladowanie.

    Ćwiczenia podniebienia miękkiego

    • Zmęczony piesek – język wysunięty z szeroko otwartych ust, wdychanie i wydychanie powietrza ustami.
    • Chory krasnoludek – kaszlenie z językiem wysuniętym z ust.
    • Balonik – nabieranie powietrza ustami, zatrzymanie w policzkach, następnie wypuszczanie nosem.
    • Biedronka, parasol, sukienka itp. – przysysanie kolorowych kółeczek poprzez wciąganie powietrza przez rurkę i przenoszenie na obrazek biedronki…
    • Śpioch – chrapanie na wdechu i wydechu.
    • Kukułka i kurka – wymawianie sylab:

      ku – ko, ku -ko,

      uku – oko, uku – oko,

      kuku – koko, kuku – koko.

    • Chory krasnoludek – zabawa fabularyzowana

      Krasnalek był chory i leżał w łóżeczku i przyszedł pan doktor

      • Jak się masz krasnalku?

      Krasnalek kaprysi, ziewa, nie chce jeść, nie chce pić. Chyba się przeziębił:

      • Ziewa szeroko z opuszczoną nisko dolną szczęką: aaaaaaaaaa
      • Nie chce jeść i bardzo chudnie: wciąganie policzków
      • Kaszle: z wysuniętym na zewnątrz językiem
      • Chętnie ssie smoczek: naśladowanie odruchu ssania
      • Bardzo marudzi: mmmm (murmurando)

      Wzywamy pogotowie, pogotowie jedzie: eo, eo, au, au, ay, ay, iu, iu,yu, yu

      Pan doktor zaleca:

      • Płukanie gardełka (gulgotanie)
      • Połykanie pastylek (naśladowanie połykania)
      • Oglądanie gardła w lusterku (podczas wymawiania samogłosek)

      Krasnalek zmęczony zabiegami ziewa (szeroko), ziewa i usypia:

      • Chrapie (na wdechu)
      • Chrapie (na wydechu)

      Budzi się. Będzie brał inhalacje:

      • Zaciska na przemian dziurki nosa (w tym czasie oddycha wolną dziurką)
      • Wdycha powietrze nosem – wydycha ustami.

      Krasnalek czuje się już lepiej – sprawdza czy gardło go jeszcze boli

      Trzyma ręką gardło i wymawia sylaby (przy szeroko otwartych ustach):

      ga go ge gu gy

      ka ko ke ku ky

      oko eke uku aku

      ago ego ugu ogo

      ga go ge gu gy

      Zdrowy krasnoludek ma apetyt, zamyka usta i żuje coś smacznego (naśladowanie żucia).Po posiłku krasnal dostał czkawki:

      Ap-ap, op-op, up-up, ep-ep, yp-yp, ip-ip.

      Kiedy czkawka minęła postanowił pobawić się kolorowymi skrawkami papieru, które zdmuchiwał z blatu stołu. Papierki frunęły daleko, bo krasnal dmuchając na nie mówił: pa, po, pe, pi, pu, py (moment zwarcia przy p przedłużyć). Kiedy buzia mu się zmęczyła postanowił dmuchać na papierki przez nos.